گذر زمان: راز پایداری و شکوفایی روابط عاطفی

گذر زمان واقعا حکم طلا را دارد، ولی بعضی وقت ها آنقدر درگیر روزمرگی می شویم که فراموش می کنیم این گنجینه در اختیارمان است. یکی از اشتباهاتی که من کردم، مقایسه رابطه ام با روابط دیگران بود و مدام فکر می کردم چرا ما مثل فلان زوج ایده آل نیستیم. غافل از اینکه هر رابطه ای مسیر منحصر به فرد خودش را دارد و شاید آن زوج هم سال ها درگیر چالش هایی بوده اند که من از آن بی خبرم.

یک وقت هایی هم پیش می آید که آنقدر به دنبال حل مشکلات می رویم که یادمان می رود لذت باهم بودن را حس کنیم. مثلا ماه گذشته با همسرم کلی برنامه ریزی کرده بودیم که یک مشکل مالی را حل کنیم، اما وسط بحث متوجه شدم دارم رابطه را به جلسه کاری تبدیل می کنم. همان موقع موضوع را عوض کردم و گفتم بیا بریم یک بستنی بخوریم. آن شب هیچ مشکلی حل نشد، اما حالمان خوب شد.

فکر می کنم اگر بخواهم یک اشتباه دیگر را نام ببرم، این است که گاهی به جای گوش دادن واقعی، فقط منتظر می مانم تا نوبتم شود حرف بزنم. این روزها سعی می کنم وقتی همسرم حرف می زند، تلفنم را کنار بگذارم و واقعا به چشمانش نگاه کنم. این کار ساده، تاثیر عجیبی دارد.

ممکن است بگویید چطور باید فهمید که گذر زمان دارد رابطه را بهتر می کند یا بدتر؟ یا چطور می توان مطمئن شد که صبوری ما به اندازه کافی هوشمندانه است و نه منفعلانه؟ شاید یک روز که بیشتر درباره این موضوع فکر کردم بتوانم جواب بهتری پیدا کنم.