چرا گاهی احساس میکنیم که در روابط عاشقانه هیچ پیشرفتی نداشتهایم؟
عدم وجود هدف مشترک:
اگر شما و پارتنرتان هدف مشترکی برای آینده رابطه نداشته باشید، ممکن است احساس کنید که در جهتهای مختلفی حرکت میکنید و هیچ پیشرفتی حاصل نمیشود.عدم حمایت عاطفی:
حمایت عاطفی از یکدیگر، یکی از پایههای اصلی یک رابطهی سالم است. اگر از حمایت عاطفی یکدیگر محروم باشید، احساس تنهایی و نارضایتی در رابطه افزایش مییابد.عدم اختصاص زمان کافی به رابطه:
روابط عاشقانه نیاز به وقت و انرژی دارند. اگر زمان کافی به یکدیگر اختصاص ندهید، فرصتی برای صمیمیت، گفتگو و ایجاد خاطرات مشترک نخواهید داشت.تکرار الگوهای رفتاری مخرب:
اگر الگوهای رفتاری مخرب مانند انتقاد مداوم، سرزنش یا بیاحترامی را در رابطه تکرار کنید، این الگوها به مرور زمان رابطه را تخریب میکنند.عدم پذیرش مسئولیت:
اگر هیچکدام از شما حاضر به پذیرش مسئولیت اشتباهات خود نباشید و همواره دیگری را مقصر بدانید، امکان حل مشکلات و پیشرفت در رابطه وجود نخواهد داشت.نادیده گرفتن نیازهای شخصی:
اگر در رابطه بیش از حد بر نیازهای طرف مقابل تمرکز کنید و نیازهای شخصی خود را نادیده بگیرید، به مرور زمان احساس خستگی و نارضایتی خواهید کرد.عدم انعطافپذیری:
زندگی همواره در حال تغییر است و روابط نیز باید با این تغییرات سازگار شوند. اگر انعطافپذیر نباشید و نتوانید خود را با شرایط جدید وفق دهید، رابطه ممکن است دچار رکود شود.انتظارات غیرواقعی:
داشتن انتظارات غیرواقعی از رابطه و پارتنر، میتواند منجر به ناامیدی و نارضایتی شود. باید انتظارات خود را با واقعیتهای رابطه تطبیق دهید.این نکات تنها بخشی از عواملی هستند که میتوانند باعث شوند در رابطهی عاشقانهتان احساس عدم پیشرفت کنید.
با شناسایی نقاط ضعف و تلاش برای رفع آنها، میتوانید به یک رابطهی سالمتر، قویتر و رضایتبخشتر دست پیدا کنید.
چرا گاهی در روابط عاشقانه احساس میکنیم پیشرفتی نداشتهایم؟
1. عدم تعریف واضح از پیشرفت
یکی از دلایل اصلی این احساس، عدم تعریف مشخص از معنای “پیشرفت” در رابطه است.آیا منظور شما از پیشرفت، تعهد بیشتر، صمیمیت عمیقتر، یا رسیدن به اهداف مشترک است؟وقتی تعریف مشخصی نداشته باشید، نمیتوانید بسنجید که آیا واقعاً در حال پیشرفت هستید یا خیر.بدون تعریف واضح، هر دو طرف رابطه ممکن است انتظارات متفاوتی داشته باشند و این منجر به سردرگمی و ناامیدی شود.پیشنهاد میشود در ابتدای رابطه یا در مقاطع مختلف، با شریک عاطفی خود در مورد مفهوم پیشرفت و اهداف مشترک صحبت کنید.این گفتگو باید شامل جزئیات مشخصی مانند نوع تعهد مورد انتظار، نحوه حل اختلافات و برنامهریزی برای آینده باشد.
با مشخص کردن اهداف، میتوانید مسیر رابطه را به طور آگاهانهتری طی کنید و احساس رضایت بیشتری داشته باشید.
به خاطر داشته باشید که پیشرفت در رابطه یک فرآیند پویا است و ممکن است تعریف شما از آن در طول زمان تغییر کند.
2. تکرار الگوهای ناسالم گذشته
اگر در روابط گذشته خود الگوهای رفتاری ناسالمی داشتهاید، احتمالاً آنها را در رابطه فعلی خود نیز تکرار میکنید. این الگوها میتوانند شامل اجتناب از تعارض، وابستگی ناسالم، یا عدم توانایی در برقراری ارتباط موثر باشند. تکرار این الگوها مانع از حل مشکلات اساسی رابطه میشود و احساس میکنید که در یک چرخه معیوب گیر افتادهاید. برای شکستن این الگوها، لازم است آگاهی بیشتری نسبت به آنها پیدا کنید و با کمک یک درمانگر یا مشاور، راهکارهای جدیدی برای رفتار کردن در رابطه یاد بگیرید. شناسایی و پذیرش مسئولیت الگوهای ناسالم گذشته، اولین قدم برای ایجاد تغییرات مثبت در رابطه فعلی است. به دنبال الگوهای رفتاری مشابه در روابط قبلی و فعلی خود باشید و سعی کنید ریشه آنها را درک کنید. با تمرین مهارتهای ارتباطی سالم و حل تعارض به شیوهای سازنده، میتوانید الگوهای ناسالم گذشته را تغییر دهید.
3. عدم برقراری ارتباط موثر
ارتباط موثر، کلید یک رابطه سالم و پایدار است. اگر شما و شریک عاطفیتان نمیتوانید به طور با صداقت و باز با یکدیگر صحبت کنید، مشکلات و نیازهای خود را بیان کنید، و به حرفهای یکدیگر گوش دهید، احتمالاً احساس میکنید که رابطه شما درجا میزند. عدم برقراری ارتباط موثر میتواند منجر به سوءتفاهم، نارضایتی، و افزایش تنش در رابطه شود. برای بهبود ارتباط در رابطه، سعی کنید مهارتهای گوش دادن فعال، همدلی، و ابراز احساسات خود را تقویت کنید. 
در مورد احساسات، نیازها و انتظارات خود به طور واضح و محترمانه صحبت کنید. هنگام گوش دادن به شریک عاطفی خود، تمام توجه خود را به او معطوف کنید و سعی کنید دیدگاه او را درک کنید.
4. ترس از آسیبپذیری
آسیبپذیری، به معنای نشان دادن نقاط ضعف، ترسها و آسیبهای خود به شریک عاطفیتان است. بسیاری از افراد از آسیبپذیر بودن میترسند، زیرا نگران قضاوت شدن، طرد شدن، یا آسیب دیدن هستند. اما عدم آسیبپذیری میتواند مانع از ایجاد صمیمیت عمیق و واقعی در رابطه شود. اگر شما و شریک عاطفیتان از ترس آسیب دیدن، احساسات واقعی خود را پنهان کنید، نمیتوانید به طور کامل به یکدیگر اعتماد کنید و احساس نزدیکی کنید. برای غلبه بر ترس از آسیبپذیری، سعی کنید به تدریج و به میزان آسودگی خود، احساسات و تجربیات خود را با شریک عاطفیتان به اشتراک بگذارید. با آسیبپذیر بودن، به شریک عاطفی خود فرصت میدهید که شما را به طور کامل بشناسد و با شما ارتباط عمیقتری برقرار کند.
5. انتظارات غیرواقعی
داشتن انتظارات غیرواقعی از رابطه، میتواند یکی دیگر از دلایل احساس عدم پیشرفت باشد. اگر شما انتظار داشته باشید که شریک عاطفیتان همیشه خوشحال باشد، هرگز اشتباه نکند، و تمام نیازهای شما را برآورده کند، ناگزیر ناامید خواهید شد. هیچکس کامل نیست و هیچ رابطهای بدون مشکل نیست. انتظار داشتن یک رابطه “بینقص” غیرواقعی است و میتواند منجر به احساس نارضایتی و شکست شود. برای جلوگیری از این مشکل، سعی کنید انتظارات خود را واقعبینانه تنظیم کنید و بپذیرید که رابطه شما فراز و نشیب خواهد داشت. انتظارات خود را با شریک عاطفی خود در میان بگذارید و در مورد انتظارات او نیز سوال کنید.
6. عدم توجه به نیازهای یکدیگر
در یک رابطه سالم، هر دو طرف باید به نیازهای یکدیگر توجه کنند و برای برآورده کردن آنها تلاش کنند. اگر شما یا شریک عاطفیتان به نیازهای دیگری بیتوجه باشید، احتمالاً احساس میکنید که در رابطه نادیده گرفته شدهاید و پیشرفتی حاصل نمیشود. نیازها میتوانند شامل نیازهای عاطفی، جسمی، جنسی، فکری، و معنوی باشند. 
گاهی احساس می کنی تو رابطه مثل همون فیلمایی هستی که تو یه حلقه افتاده و هر روز تکرار میشه🗝️… من یه مدتی با همین حس دست و پنجه نرم می کردم تا فهمیدم چرا…
اشتباهی که خیلی ها مرتکب میشن (منم قبلا میکردم) اینه که فکر می کنند رابطه خودش باید درست شه و نیازی به تلاش نداره!😅 ولی واقعا رابطه مثل یه گیاهه که اگه بهش آب ندی خشک میشه 🌱…
حرف نزدن راجع به چیزایی که اذیتت می کنه هم یه اشتباه بزرگه… یادمه یه مدت به جای اینکه بگم چی ناراحتم، فقط اخم می کردم و انتظار داشتم طرف مقابل ذهن منو بخونه… که نتیجه اش فقط فاصله بیشتر بود🤦♀️…
یه چیز دیگه که یاد گرفتم اینه که نباید از ترس دعوا یا قطع رابطه، همیشه موافقت کنی… اینجوری نه تنها خودت فرسوده میشی، بلکه رابطه هم رشد نمی کنه🚫…