چگونه در یک رابطه عاطفی، احساسات خود را بدون نیاز به تایید دیگران ابراز کنیم؟
ابراز احساسات در یک رابطه عاطفی، یکی از مهمترین ارکان آن است. اما گاهی اوقات، ترس از قضاوت، عدم تایید و یا واکنشهای منفی، باعث میشود که از بیان احساسات واقعی خود امتناع کنیم. این امر میتواند به مرور زمان، صمیمیت و اعتماد را در رابطه کاهش دهد و احساسات ناخوشایندی مانند رنجش، خشم و تنهایی را به وجود آورد. برای رهایی از این چرخه و ابراز احساسات اصیل خود بدون نیاز به تایید دیگران، نکات زیر میتوانند راهگشا باشند:
- ✳️
خودآگاهی را تمرین کنید:
قبل از هر چیز، باید با احساسات خود آشنا باشید. به طور مرتب زمانی را به بررسی احساسات خود اختصاص دهید و سعی کنید آنها را نامگذاری کنید. - ✳️
ارزش قائل شدن برای احساسات خود:
بپذیرید که احساسات شما ارزشمند و معتبر هستند، صرف نظر از اینکه دیگران با آنها موافق باشند یا نه. - ✳️
به خودتان اجازه دهید آسیبپذیر باشید:
ابراز احساسات نیازمند آسیبپذیری است. بپذیرید که ممکن است در حین ابراز احساسات، احساس ناراحتی یا ترس کنید. - ✳️
مهارتهای ارتباطی خود را تقویت کنید:
یاد بگیرید که چگونه احساسات خود را به طور واضح، مختصر و محترمانه بیان کنید. از عبارات “من” استفاده کنید تا مسئولیت احساسات خود را بر عهده بگیرید. (به عنوان مثال: “من احساس ناراحتی میکنم وقتی. . . “) - ✳️
مرزهای شخصی خود را مشخص کنید:
بدانید که چه رفتارهایی را تحمل میکنید و چه رفتارهایی برای شما قابل قبول نیستند. مرزهای خود را به طور واضح و قاطعانه بیان کنید. - ✳️
به صدای درون خود گوش دهید:
به جای اینکه به دنبال تایید دیگران باشید، به ندای قلب خود گوش دهید و بر اساس آن عمل کنید. - ✳️
از مقایسه خود با دیگران دست بردارید:
هر فردی تجربههای منحصر به فرد خود را دارد. سعی نکنید احساسات خود را با دیگران مقایسه کنید. - ✳️
انتظارات واقعبینانه داشته باشید:
انتظار نداشته باشید که دیگران همیشه با احساسات شما موافق باشند یا از آنها استقبال کنند. - ✳️
به خودتان زمان بدهید:
ابراز احساسات بدون نیاز به تایید دیگران، یک فرایند زمانبر است. به خودتان فرصت دهید تا مهارتهای لازم را کسب کنید و در این مسیر صبور باشید.
چگونه در یک رابطه عاطفی، احساسات خود را بدون نیاز به تایید دیگران ابراز کنیم؟
1. احساسات خود را بشناسید و نامگذاری کنید.
اولین قدم برای ابراز احساسات، آگاهی از آنهاست. سعی کنید در لحظه، احساسی که دارید را تشخیص دهید و آن را با یک کلمه توصیف کنید. آیا خوشحالید؟ ناراحتید؟ عصبانی هستید؟ مضطربید؟
به مرور زمان، دایره لغات احساسی خود را گسترش دهید. فقط به “خوب” و “بد” اکتفا نکنید. از کلماتی مانند “هیجانزده”، “ناامید”، “سپاسگزار” و غیره استفاده کنید.
به بدن خود توجه کنید. احساسات اغلب با علائم فیزیکی همراه هستند. مثلا اضطراب ممکن است باعث تپش قلب شود و شادی ممکن است باعث لبخند شود.
وقتی شروع به ابراز احساسات بدون نیاز به تایید دیگران کردم، متوجه شدم هرچه بیشتر با احساساتم صادق باشم، رابطه عمیق تری شکل می گیرد. یک بار به جای گفتن “اشکالی نداره” وقتی واقعا ناراحت بودم، گفتم “این رفتارت منو اذیت میکنه” و نتیجه شگفت انگیز بود.
بعضی وقت ها ترس از واکنش طرف مقابل مانع ابراز احساسات می شود. من یاد گرفتم قبل از حرف زدن، چند نفس عمیق بکشم و با خودم مرور کنم که حق دارم احساساتم را بیان کنم، حتی اگر طرف مقابل موافق نباشد.
یکی از چالش های من در ابراز احساسات، ترس از تنها ماندن بود. با تمرین فهمیدم رابطه ای که در آن نتوانم خود واقعی ام باشم، ارزش حفظ کردن ندارد. حالا راحت تر می گویم “من اینطور احساس می کنم” بدون اینکه دنبال تایید دیگران باشم.
در مورد مرزهای شخصی، فهمیدم که بیان جملات ساده مثل “من این رفتارت رو دوست ندارم” تاثیر زیادی دارد. یک بار با همین جمله ساده به شریک عاطفی ام فهماندم که چه چیزهایی برایم مهم است و رابطه مان بعد از آن شفاف تر شد.